Bezpieczna praca na produkcji w czasach pandemii i nie tylko

Na podstawie art. 207 § 2 oraz art. 304 Kodeksu pracy obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia odnosi się do:

• pracodawcy – w stosunku do pracowników zatrudnionych na podstawie stosunku pracy oraz wykonujących na rzecz pracodawcy pracę na innej podstawie niż stosunek pracy (w tym samozatrudnionych), o ile praca ta wykonywana jest w zakładzie pracy lub w miejscu wskazanym przez pracodawcę;
• przedsiębiorcy – w stosunku do osób zatrudnionych przez niego na innej podstawie niż stosunek pracy (w tym samozatrudnionych).

Wiąże się to nie tylko z koniecznością zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w sensie materialnym – zagwarantowanie odpowiedniego stanu technicznego maszyn i urządzeń, pomieszczeń, odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej. Pracodawca musi zadbać również o odpowiedni poziom wiedzy pracowników o BHP: terminowo kierować pracowników na odpowiednie szkolenia, informować pracowników o zagrożeniach dla zdrowia i życia występujących w zakładzie pracy i na poszczególnych stanowiskach pracy oraz przy wykonywanych pracach, instruować pracowników, jak postępować w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia itp. To także prowadzenie nadzoru w zakresie prawidłowego toku procesu pracy.
W wyroku z dnia 7.06.2011 r. (sygn. akt: II PK 324/10) Sąd Najwyższy stwierdził: „Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, a w szczególności organizować pracę w sposób zapewniający takie warunki (art. 207 § 2 pkt 1 k.p.). Unikanie zagrożeń dla zdrowia i życia, jakie niesie wykonywanie określonej pracy, uwarunkowane jest w znacznym stopniu wiedzą o istnieniu zagrożeń i znajomością sposobów ich unikania. Pracodawca w związku z tym jest obowiązany także zaznajamiać pracowników z przepisani i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac (art. 2374 §1 k.p.), jak również wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 2374 § 2 k.p.)”.

Badania profilaktyczne

Zapewnienie bezpieczeństwa pracy to dbanie, aby do pracy przystępowali pracownicy posiadający aktualne orzeczenia lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie. Art. 229 § 4 k.p. nakłada na pracodawcę nakaz niedopuszczenia do pracy pracownika nieposiadającego aktualnego orzeczenia lekarskiego.
Pracownik podlega badaniom profilaktycznym:

• wstępnym – przed podjęciem pracy na danym stanowisku lub rozpoczęciem wykonywania pracy określonego rodzaju. Wstępnym badaniom lekarskim nie podlegają pracownicy:
• przyjmowani ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub stanowisko o takich samych warunkach...